Rene Derksen en de C van AZC

Fraudeverdachte asielopvang: ‘Ik heb het COA compleet ontzorgd’

vrijdag, 23 mei 2025 (06:19) - Het Financieele Dagblad

In dit artikel:

René Derksen, een 54-jarige ondernemer uit Didam, voelde zich trots op zijn rol bij het organiseren van noodopvang voor tienduizenden asielzoekers, maar wordt nu in de Tweede Kamer als ‘louche beunhaas’ bestempeld. Sinds de zomer van 2023 is hij verdachte in een fraudeonderzoek van het Openbaar Ministerie, dat draait om tientallen lucratieve opvangdeals via zijn bedrijf LCHD met hotelketens zoals Van der Valk en Fletcher. Volgens onderzoek van het FD verdienden Derksen en zijn zakenpartner Bob van der Valk miljoenen aan commissies en marges, met soms marges oplopend tot meer dan €100 per kamer per nacht. Het COA en hotels ontkenden hiervan op de hoogte te zijn, mede door geheimhoudingsclausules in de contracten en beschuldigingen over zogenoemde double dipping.

Derksen ontkent dat zijn contractpartners niet wisten dat hij winst maakte en stelt dat de hotels profiteerden van de afgesproken prijzen, waarmee zij volgens hem zelfs een financieel buffer konden opbouwen na de coronapandemie. Hij benadrukt dat hij kosten maakte die hoteliers niet hadden, zoals technische diensten, catering en beveiliging, en dat zijn bedrijf het COA volledig ontzorgde. Volgens hem verliepen de prijsafspraken transparant en verliep de samenwerking met het COA soepel, hoewel het COA recentelijk de relatie met LCHD verbrak vanwege vermeende contractbreuk. Dit leidde tot het vervallen van langdurige contracten met een gezamenlijke waarde van tientallen miljoenen euro’s.

De Fiod doorzocht Derksens woning en legde beslag op zo’n €35 miljoen aan banktegoeden, en hij bevestigt verdachte te zijn in een onderzoek naar niet-ambtelijke omkoping, zonder hoofdverdachte te zijn. Derksen ontkent dat hij medewerkers van het COA heeft omgekocht en uitte zijn frustratie over de langzame rechtsgang en zijn beschadigde reputatie. Hij legt uit dat hij, met jarenlange ervaring in het huisvesten van arbeidsmigranten, tijdig een kans zag toen de Oekraïne-crisis in maart 2022 begon en contact zocht met het ministerie van Binnenlandse Zaken om opvanglocaties te inventariseren. Daardoor verkreeg hij een voorkeurspositie zonder aanbesteding, iets waar juristen vraagtekens bij zetten.

Derksen stelt dat zijn verdienmodel helder was en ziet zijn marge niet als woekerwinst, omdat hij kosten moest dekken voor uitgebreide diensten. Volgens hem ontbeert het COA het netwerk en de capaciteit om zelf zulke opvang te organiseren. Hoewel de situatie twijfel en commotie oproept, benadrukt Derksen dat hij altijd contractueel correct handelde en ziet hij zelf kansen op een schadeclaim tegen het COA. De zaak onderstreept de complexiteit van de asielopvang en de rol van commerciële partijen daarin, vooral in tijden van crisis waarin overheidsstructuren mogelijk tekortschieten.